Wiadomości

Wtorek, 10 stycznia 2017

Żyjemy razem, nie obok siebie

Po otrzymaniu orzeczenia o potrzebie zajęć rewalidacyjno – wychowawczych indywidualnych rodzice Natalki zdecydowali o zapisaniu córki do naszego przedszkola. My jako placówka dokonaliśmy zatem wszelkich starań, by rozwój dziecka był jak najpełniejszy. Przyjęliśmy nauczyciela z zakresu pedagogiki specjalnej, który pracuje

z dzieckiem w domu wykorzystując odpowiednie metody pracy. Mimo iż zajęcia prowadzone są zgodnie

z zaleceniami poradni - w sposób indywidualny, to przedszko­le odpowiada za ich przygotowanie. Placówka organizuje narzędzia pracy, pomoce dydaktyczne, specjalistyczny sprzęt.

 

Po pierwszym roku współpracy postanowiliśmy umożliwić dziecku szerszy kontakt z rówieśnikami. Zaprosiliśmy Natalkę na wspólne zajęcia z wybraną grupą, systematycznie - raz w tygodniu. Niepełnosprawność intelektualna w stopniu głębokim nie przeszkodziła podjąć  próby wprowadzenia elementów edukacji włączającej dla dziewczynki, czyli adaptacji w szersze środowisko społeczne.

 

Wprowadzenie Natalki w środowisko przedszkola przebiegało etapowo. Najpierw Natalka odwiedzała kolegów popołudniami. Dziewczynka doświadczała wielu bodźców: nowe osoby, dorośli, dzieci, dźwięki, hałas, zabawki, kolory, zapachy, energia otoczenia. Była obserwowana. Musiała radzić sobie z zainteresowaniem, podejmować próby podtrzymywania kontaktu jaki dzieci nawiązywały i koncentracji na jednym z wielu podawanych bodźców.  W  tym czasie była dla dzieci nową koleżanką, dopiero zaczynającą przedszkole, która jeszcze „wielu rzeczy nie umie”.
W kolejnym etapie Natalka rozpoczęła systematyczne uczestnictwo w zajęciach i zabawach zorganizowanych. Pełna harmonia, organizacja i spokój zapewniły dziewczynce poczucie bezpieczeństwa, przewidywalności.

W drugim roku spotkań dzieci dostrzegły różnice między nimi a Natalką. Często zadawały pytania o to, dlaczego Natalka jeszcze czegoś nie potrafi: „Czemu nie chodzi?”, „Czemu nie mówi?”
Trzeci etap, to już trzeci rok uczęszczania do przedszkola, to już nie tylko uczestnictwo w zajęciach. Natalka sama dostrzega i zaczepia dzieci, podejmuje próby kontaktu. Jest to też czas swobodnej zabawy. Dzieci wchodzą w bardziej swobodne relacje z Natalką ,wyrażają chęć pomagania. I tak z obserwatorów otwartych, później badaczy stali się jedną grupą, by na dzień dzisiejszy móc cieszyć się dostrzegając spojrzenie, uśmiech, czy zainteresowanie Natalki.

 

Pobyt w przedszkolu umożliwia Natalce obycie ze  środowiskiem, w którym funkcjonuje, i z którym przyjdzie jej radzić sobie w przyszłości. Poprzez te wspólne zajęcia dajemy także możliwość wszystkim naszym wychowankom doświadczenia innych problemów niż te, z którymi  obcują na co dzień. Uczymy szacunku, akceptacji wobec niepełnosprawności, wspieramy rozwój empatii, wrażliwości i dostrzegania potrzeb otoczenia.

 

Jeżeli zechcielibyście Państwo wesprzeć Rodziców Natalki w tworzeniu dla niej lepszego jutra można zrobić to poprzez przekazanie 1% podatku. Zebrane środki pomogą w refundacji kosztów rehabilitacji, leków, środków pielęgnacyjnych i niezbędnego sprzętu.

Więcej informacji można uzyskać na stronie http://natalianowak.pl/pomoc.html